Διαβάζουμε στο dou.gr
Από το Νέμο*
Λατρεύω τους wannabe πολιτικούς που μαζεύτηκαν στο χωριό μας. Τους περισσότερους τους είχαμε από παλιά αλλά κρυμμένοι πίσω από άλλους κουστουμάτους, δραστήριους και συμπαθητικούς εμφανισιακά τύπους, κρατούσαν την επωνυμία τους για το γραφείο του Δημάρχου, άντε και κανέναν καφενέ στην πλατεία.
Το αστείο και απογοητευτικό είναι πως όλοι αυτοί θεωρούν πως οι πολίτες του Αμαρουσίου-και άλλων δήμων προφανώς-διαθέτουν μνήμη χρυσόψαρου. Και πάνω σ’ αυτή την πεποίθηση στήνουν τον προεκλογικό τους αγώνα ως αμόλυντοι, άσπιλοι, αθώοι νέοι που μόλις προσγειώθηκαν στο Μαρούσι από τη Χώρα του Ποτέ.
Αποτάσσεσαι τον σατανά; Αποτάσσομαι!
Κάπως έτσι ο κ. Καραμέρος αποφάσισε να βγάλει από πάνω του τον μανδύα του Συριζαίου που μέχρι πρόσφατα του ήταν πολύ χρήσιμος για τις προηγούμενες επιδιώξεις του. Σε κάποια φάση τον αντικατέστησε με ένα κίτρινο παρκά, πολύ μοδάτο αλλά πολύ γελοίο, για τηλεοπτική εμφάνιση στην οποία παρίστανε τον Γιώργο Φούντα που μόλις βγήκε από το μεροκάματο στα ναυπηγεία. Είμαι σίγουρος ότι το γνώριζε και ο ίδιος. Η πεποίθηση όμως πως όλοι εμείς διαθέτουμε μνήμη χρυσόψαρου και παραμένουμε στην ηλικία όπου το φλούο χρώμα εντυπωσιάζει και απενεργοποιεί, οδήγησε τα επόμενα βήματά του.
Ας κάνουμε όμως μία αναδρομή σε αυτό το συμπαθέστατο παιδί. Γεννήθηκε στα Πατήσια-που δεν είναι πολλά αλλά λίγα-και εργάστηκε ως δημοσιογράφος από το 1994, παιδί αμούστακο ακόμη. Κι εκεί που όλα πήγαιναν πρίμα και το μεγάλο κανάλι του ΑΝΤ1 τον είχε στο pay roll του, στράβωσαν τα πράγματα. Κάπου τα νούμερα δεν ήταν καλά, κάπου οι συνεργασίες έγιναν δυσάρεστες, το κανάλι δεν ανανέωσε και ο φέρελπις νέος βρέθηκε στο κανάλι ZOOM-GR, που καθόλου κύρος δεν διέθετε και όπως συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή περνάμε από τα «ψηλά στα χαμηλά κι απ’ τα πολλά στα λίγα…».
Ο κ. Καραμέρος δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, απλά ακολουθεί το ΣΥΡΙΖΑ…
Προφανώς αυτή η καριέρα δεν ήταν μέσα στα σχέδιά του και τα λίγα λεπτά δημοσιότητας είναι μεγάλο πράγμα για τα «χρυσόψαρα» που παρακολουθούν και σημαντικά γι’ αυτούς που τα έχουν ζήσει.
Έτσι το 2014, ο μέχρι τότε Οικολόγος κ. Καραμέρος αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να εξαργυρώσει την δημοσιότητά του-δεν ήταν ο πρώτος άλλωστε- και να κατέβει στην Περιφέρεια με την κ. Δούρου. «Δύναμη Ζωής», λεγόταν ο Συνδυασμός. Που να φανταστούν ότι επί της θητείας τους θα έπρεπε να μετονομαστούν σε «Θάνατο» και μάλιστα σκέτο, αφού με μεγάλη «αποτυχία» κατάφεραν να διαχειριστούν δύο βιβλικές καταστροφές, στη Μάδρα και στο Μάτι, αφήνοντας αβοήθητους και νεκρούς στο πέρασμά τους, με την εξαιρετική διαχείριση που έκαναν. Χωρίς ενοχές και χωρίς τσίπα-που λέμε κι εμείς τα χρυσόψαρα-συνέχισαν το έργο τους με «ύφος» και με μότο τη μοναδική ατάκα «εγώ; Η Παπασταύρου φταίει….».
Και σήμερα, απευθυνόμενος στα «χρυσόψαρα» του Αμαρουσίου ο κ. Καραμέρος, αποτάσσεται τον σατανά της περιφέρειας και προσπαθεί να μας πείσει όχι μόνο ότι δεν υποστηρίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά ότι είναι και άξιος να διαχειριστεί τον Δήμο ολόκληρο, έκανε θεάρεστο έργο στην Περιφέρεια, γνωρίζει τα θέματα από μέσα αλλά δεν το άφησαν «οι κακοί» (βλ. Πατούλης) να τα προχωρήσει. Γι΄ αυτό πλημμύρισε το Μαρούσι πριν από λίγους μήνες, γι’ αυτό δεν έγιναν τα έργα, γι’ αυτό έμειναν όλα στα χαρτιά, ενώ λεφτά υπήρχαν, όπως και πολλή αγάπη για τον Δήμο… Κι εμείς όλοι, αντί να τον στείλουμε σπίτι του να πλέξει κανένα γιλέκο φλούο, του επιτρέπουμε να κοιτάζει με λάγνο βλέμμα το Δημαρχείο. Μπορούμε όμως τουλάχιστον να αναρωτηθούμε, ανατρέχοντας στη μνήμη του «χρυσόψαρου» που διαθέτουμε και όλα τα ξεχνάμε και τα διαγράφουμε, γιατί ο κ. Καραμέρος θα είναι καλύτερος ως Δήμαρχος από ότι ήταν ως Αντιπεριφερειάρχης, γιατί του αξίζει δεύτερη ευκαιρία και μάλιστα από άλλο αξίωμα;
Η απάντηση είναι απλή. Δεν του αξίζει καθόλου και αν είχε τσίπα θα έπρεπε να πάει σπίτι του αλλά είναι που δεν υπάρχει εύκαιρη επόμενη καρέκλα και που αυτή η δημοσιότητα έχει ακόμη ψωμί να προσφέρει. Και είναι κι αυτά τα έρημα τα «χρυσόψαρα» με την κοντή μνήμη, που όταν φτάσουν στην κάλπη ξεχνάνε και το όνομα και τη φάτσα αυτού που ψηφίζουν. Μάλλον όμως ήρθε η ώρα να βγούμε από τη γυάλα…
*Ο Νέμο είναι το ψάρι που γυρίζει και σχολιάζει στον ωκεανό της πολιτικής επικαιρότητας
