Στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, η πλειοψηφία αποφάσισε να εισηγηθεί προς τον Υπουργό την αναστολή των οικοδομικών εργασιών και την έκδοση οικοδομικών αδειών, για τις περιοχές εκτός σχεδίου Αμαρουσίου για ένα χρόνο.
Από αυτές τις περιοχές εξαιρέθηκε η περιοχή του κτήματος ΚΑΡΕΛΑ και οι οικοδομικές άδειες για εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Η αιτιολογία για αυτή την απόφαση είναι πως επίκειται η τροποποίηση του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (παλαιός όρος “Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο”) της πόλης και η δήθεν προστασία των εκτός σχεδίου περιοχών από την άναρχη δόμηση.
Κάποιος/α καλόπιστος/η πολίτης/ισσα διαβάζοντας τα παραπάνω θα θεωρήσει την απόφαση σωστή, καθώς είναι λογικότατο μια δημοτική αρχή να επιθυμεί να εμποδίσει την άναρχη επέκταση της πόλης και ταυτόχρονα να αποκτήσει χρόνο για να σχεδιάσει τους όρους δόμησης και τις χρήσεις γης για τις περιοχές που θα ενταχθούν στο σχέδιο πόλης.
Όποιος όμως γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στο Μαρούσι και έχει στοιχειώδη γνώση της ιστορίας του σε πολεοδομικά θέματα δικαιούται να είναι από επιφυλακτικός έως δύσπιστος για τις “αγνές” προθέσεις της δημοτικής αρχής και του αντιδημάρχου πολεοδομίας.
Στο Μαρούσι εδώ και δεκαετίες συγκρούονται δύο λογικές και πολιτικές όσο αφορά τις χρήσεις γης :
Από τη μία, η πολιτική του “REAL ESTATE”, του “THE MALL”, και του “GOLDEN HALL”, των πολεοδομικών κέντρων και τελικά της υπεραξίας της γης με πρόσφατα παραδείγματα την επιχειρούμενη μεταφορά του ΚΑΖΙΝΟ και της εμπορικής ανάπτυξης του Ο.Α.Κ.Α..
Από την άλλη, η λογική που ήθελε το Μαρούσι να διατηρήσει τον προαστιακό του χαρακτήρα, να αποκτήσει ισόρροπη ανάπτυξη με προστασία της κατοικίας ταυτόχρονα με την εμπορική και επιχειρηματική δραστηριότητα.
Οι δημοτικές αρχές από το 1994 και μετά (με δημάρχους τους κ.κ. Τζανίκο, Πατούλη και Αμπατζόγλου) υλοποίησαν και υλοποιούν την πρώτη πολιτική και τα αποτελέσματα για την πόλη είναι οδυνηρά.
Ακόμα και η περιοχή που πρόσφατα εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης, αυτή του ΣΩΡΟΥ και των ΜΑΡΜΑΡΑΔΙΚΩΝ εντάχθηκε με όρους “γενικής κατοικίας” για μεγάλα οικοδομικά τετράγωνα που συνεπάγεται την κατασκευή σε σύντομο χρονικό διάστημα μεγάλων επιχειρηματικών εγκαταστάσεων στα οικόπεδα του ανατολικού τμήματος της οδού Αμαρουσίου Χαλανδρίου, του βόρειου και του νότιου τμήματος της Αττικής Οδού προκαλώντας μεγαλύτερα από τα υπάρχοντα κυκλοφοριακά και περιβαλλοντικά προβλήματα.
Η μειοψηφία της Μαρουσιώτικης κοινωνίας συντάχθηκε με τη δεύτερη λογική και με τους αγώνες (δικαστικούς και κινηματικούς) κάποιων λίγων ονειροπόλων, πέτυχε να εμποδίσει κάποιες επιπλέον αρνητικές επιπτώσεις.
Όπως για παράδειγμα:
η μερική απόρριψη της αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου το 1997 (εμπόδισε πραγματικά την άναρχη επέκταση της πόλης στην περιοχή του Σισμανογλείου),
η ιστορική απόφαση του Σ.τ.Ε. για το “THE MALL” που απέφερε τελικά στην πόλη αρκετά στρέμματα κοινόχρηστων χώρων (πολύ λιγότερα από αυτά που θα έπρεπε με βάση τη ζημιά που έχει προκαλέσει).
Με την “πολιτική REAL ESTATE” των δημοτικών αρχών από το 1994 μέχρι και σήμερα, που μετέτρεψε το Μαρούσι σε τριτοκοσμικό ΜΑΝΧΑΤΑΝ, συντάχθηκε η πλειοψηφία των δημοτικών συμβούλων της διοίκησης του κ. Αμπατζόγλου (μία σύμβουλος μάλιστα έχει συμβάλει με την ψήφο της και στη δημιουργία του “THE MALL”).
Πως μπορεί αυτή η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου, να πείσει για τις “αγνές” της προθέσεις της προστασίας της κατοικίας και της ποιότητας ζωής των κατοίκων, όταν οι περισσότεροι/ες από τους/τις δημοτικούς/ες συμβούλους, έχουν ψηφίσει χρήσεις γης “γενικής κατοικίας” που επιτρέπουν να κτιστούν τα πάντα σε άλλες περιοχές ;
Πως μπορεί αυτή η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου να πείσει για τις “αγνές” της προθέσεις, όταν δε δεσμεύεται για τους όρους ένταξης των νέων περιοχών στο σχέδιο πόλης ;
Πως μπορεί αυτή η πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου να πείσει για τις “αγνές” της προθέσεις, όταν εξαιρεί από την αναστολή το κτήμα ΚΑΡΕΛΑ και μία και μόνη ιδιωτική εκπαιδευτική επένδυση στα ΑΝΑΒΡΥΤΑ, όπου εν γνώση της θα οξύνει περαιτέρω το μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα της περιοχής ;
Επειδή καλώς ή κακώς γνωριζόμαστε όλοι και όλες που έχουμε διαδραματίσει ρόλο στα κοινά αυτής της πόλης και η πολιτική πρακτική του καθενός χαρακτηρίζεται από τις πράξεις του, από τη συνέπειά τους και τελικά από τη δικαίωσή τους, εμείς ως παράταξη “ΕΝΩΜΕΝΟ ΜΑΡΟΥΣΙ” σταθήκαμε αρνητικοί σε μία απόφαση που όχι μόνο δε λύνει προβλήματα, αλλά αντιθέτως με την επιλεκτική και αποσπασματική αντίληψή της, ανοίγει την κερκόπορτα τόσο της κερδοσκοπίας όσο και της ομηρίας.
Ελπίζω οι συμπολίτες μου να αντιληφθούν αυτή τη φορά, τα διακυβεύματα για την πόλη μας και να μην λειτουργήσουν με το κριτήριο του προσωπικού μικροσυμφέροντος και της πολιτικής ομηρίας αλλά να ανοίξουν νέο δρόμο με την εκλογή μίας νέας δημοτικής αρχής που να θέλει και να μπορεί, χωρίς δεσμεύσεις, να προστατέψει την ποιότητα της ζωής μας.
Υ.Γ. Η πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου ελέγχεται ακόμα και για τη νομιμότητα της σύμφωνα με τις εκτιμήσεις νομικών δημοτικών συμβούλων. Για αυτό όμως θα αποφανθεί ο κ. Υπουργός ή τα αρμόδια όργανα της πολιτείας.
Πέτρος Κούκουζας
Δημοτικός σύμβουλος Αμαρουσίου
#ΕΝΩΜΕΝΟ ΜΑΡΟΥΣΙ
