Για σχεδόν ένα αιώνα οι επιστήμονες πάσχιζαν να ανακαλύψουν την αιτία της ξαφνικής εξαφάνισης των δεινοσαύρων οι οποίοι κυριαρχούσαν στον πλανήτη για περίπου 150 εκατ. έτη. Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων αποτελεί κομβικό σημείο στην εξέλιξη της ζωής στη Γη αφού άνοιξε τον δρόμο στην κυριαρχία των θηλαστικών και τελικά την εμφάνιση του ανθρώπου.
Το 1980 ο νομπελίστας φυσικός Λούις Άλβαρεζ και ο γεωλόγος υιός του Γουόλτερ μετά από σειρά ερευνών διατύπωσαν την θεωρία ότι κάποια στιγμή έπεσε στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα η χερσόνησος του Γιουκατάν στο Μεξικό ένας τεραστίων διαστάσεων αστεροειδής ο οποίος προκάλεσε πλανητική καταστροφή οι επιπτώσεις της οποίας οδήγησαν στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Επόμενες μελέτες επιβεβαίωσαν την θεωρία, προσδιόρισαν το συμβάν πριν από 66 εκατ. έτη και σύμφωνα με όλα τα ευρήματα εκτός από τους δεινοσαύρους η πτώση του αστεροειδή είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση περίπου του 80% της ζωής στην Γη. Αρκετές μελέτες έχουν υποδείξει τι συνέβη αμέσως μετά την σύγκρουση του αστεροειδή και την αλυσίδα των καταστροφικών για τη ζωή φαινομένων που δημιουργήθηκε. Μια νέα μελέτη έρχεται τώρα να υποδείξει και την χρονική περίοδο που συνέβη η καταστροφή και πιο συγκεκριμένα την εποχή που έγινε.
Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Scientific Reports» ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ στη Βρετανία υποστηρίζουν ότι ο αστεροειδής έπεσε στη Γη όταν στο βόρειο ημισφαίριο η άνοιξη όδευε προς το τέλος της ή στην αρχή του καλοκαιριού.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα αυτό μελετώντας απολιθώματα που έχουν βρεθεί στην περιοχή Tanis στο βόρειο Ντακότα στις ΗΠΑ. Τα απολιθώματα αυτά εντοπίστηκαν το 2019 και όπως διαπιστώθηκε ανήκουν σε ζώα αλλά και φυτά ηλικίας 66 εκατ. ετών, την χρονική περίοδο που συνέβη η πλανητικού μεγέθους καταστροφή.
Η ίδια ερευνητική ομάδα είχε μελετήσει τότε τα απολιθώματα και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα ζώα και τα φυτά εξοντώθηκαν λίγες ώρες μετά την πτώση του αστεροειδή. Σύμφωνα με τους ερευνητές κάποια από τα ζώα και τα φυτά της περιοχής εξοντώθηκαν από τα θραύσματα που έπεφταν από τον ουρανό προϊόντα της πτώσης του αστεροειδούς και όποια είχαν καταφέρει να επιβιώσουν με κάποιο τρόπο έπεσαν θύματα ενός από τα γιγάντια τσουνάμι που δημιουργήθηκαν από την τρομερή σύγκρουση. Η επιστημονική κοινότητα υποδέχτηκε με μεγάλη επιφυλακτικότητα αυτή τη μελέτη και ακόμη δεν έχει γίνει ευρέως αποδεκτή. Παρόλα αυτά η ερευνητική ομάδα συνεχίζει τις μελέτες αυτών των απολιθωμάτων και παρουσιάζει νέα συμπεράσματα για το επίμαχο χρονικό σημείο.
Όπως είναι ευνόητο αν τελικά αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα απολιθώματα αυτά ανήκουν σε ζώα και φυτά που ήταν άμεσα θύματα της σύγκρουσης θα πρόκειται για μια μεγάλης σπουδαιότητας ανακάλυψη που μπορεί να προσφέρει σημαντικά στοιχεία για το τι συνέβη.
