Ο σιδηρόδρομος επανεκκίνησε, αν και με μεγάλη καθυστέρηση, μετά το τραγικό συμβάν των Τεμπών, που συγκλόνισε τη χώρα και όχι μόνο. Οι πληγές που άφησε το δυστύχημα στις οικογένειες των θυμάτων δεν θα επουλωθούν όσα χρόνια κι αν περάσουν. Όμως δεν πρέπει να συμβεί το ίδιο και με την αποκατάσταση των δυσλειτουργιών στο δίκτυο του σιδηρόδρομου, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις εμπορευματικές μεταφορές.
Πέραν του σχεδόν αδιανόητου, ότι έπαψε να λειτουργεί ο σιδηρόδρομος για αρκετές εβδομάδες μετά το δυστύχημα, είναι επίσης αδιανόητο η εταιρεία που έχει υπό την ευθύνη της την παροχή των σιδηροδρομικών υπηρεσιών, ή αλλιώς του μεταφορικού έργου, να μην είναι σε θέση να επαναλειτουργήσει πλήρως. Προφανώς το τραγικό συμβάν με τους 57 νεκρούς στα Τέμπη έφερε στην επιφάνεια μια σειρά από ζητήματα, λειτουργικά, τεχνολογικά, συμβατικά, είναι όμως χρέος τόσο του ΟΣΕ όσο και της Hellenic Train να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις εμπορευματικές μεταφορές, όπου σήμερα παρουσιάζονται τα περισσότερα προβλήματα.
Σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, που κατέχει προνομιούχα γεωπολιτική θέση, που λογίζεται αγορά hub για τις διεθνείς διαμεταφορές, που αποτελεί τη βασική πύλη εισόδου και εξόδου εμπορευμάτων για τη ΝΑ Ευρώπη και που «φιλοξενεί» ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στην Ευρώπη, όπως και στον κόσμο, το να υπολειτουργεί επί μήνες ο σιδηρόδρομος δεν διαμορφώνει θετική εικόνα στο εξωτερικό.
Οι εμπορικές διακρατικές σχέσεις κτίζονται με κόπο και σε βάθος χρόνου, η απόδοσή τους απαιτεί τη διάθεση κεφαλαίων υψηλής αξίας, ενώ βασίζονται στον σεβασμό και στην τήρηση συμβατικών υποχρεώσεων και σε σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και φερεγγυότητας. Είναι κρίμα η κακή διαχείριση μιας κρίσης να προκαλέσει στην οικονομία και δεύτερο κύκλο παρενεργειών, σοβαρότερων των όσων προηγήθηκαν από αυτή καθαυτή την κρίση. Ας εγκύψουν λοιπόν οι αρμόδιοι να δώσουν λύσεις για να προλάβουν τα χειρότερα…
