Η ανοσολογική απόκριση στα εμβόλια COVID-19 mRNA-1273 (Moderna) και BNT162b2 (Pfizer–BioNTech) φθίνει με την πάροδο του χρόνου και ειδικά μετά την πάροδο 6μήνου από την τελευταία δόση.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, Γιάννης Ντάνασης, Πάνος Μαλανδράκης και Θάνος Δημόπουλος (Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τα δεδομένα της μελέτης των Lindsey Wang και συνεργατών στην έγκριτη επιστημονική επιθεώρηση JAMA.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τις νέες λοιμώξεις COVID-19 μεταξύ των εμβολιασμένων κατά τη διάρκεια του κύματος Δέλτα του COVID-19 σε συσχέτιση με τα χαρακτηριστικά των ασθενών και το χρόνο που μεσολάβησε από τον τελευταίο εμβολιασμό ως τη διάγνωση της νόσου.
Συνολικά μελετήθηκαν 62.628 εμβολιασμένοι με το mRNA-1273 και 574.538 εμβολιασμένοι με το BNT162b2.
Όσοι είχαν λάβει mRNA-1273 ήταν σημαντικά πιο ηλικιωμένοι, είχαν περισσότερες συννοσηρότητες και διαφορετικά χαρακτηριστικά φύλου και εθνικότητας συγκριτικά με όσους είχαν λάβει BNT162b2 και γι΄αυτό πραγματοποιήθηκε αντιστοίχιση των ατόμων για να εξαλειφθούν κατά το δυνατό οι συγχυτικοί παράγοντας κατά τη σύγκριση των δύο ομάδων.
Στις αναλύσεις μετά την αντιστοίχιση συμπεριελήφθησαν 3054 εμβολιασμένοι με το mRNA-1273 και 3054 εμβολιασμένοι με το BNT162b2. Ο μηνιαίος ρυθμός των λοιμώξεων COVID-19 που διαφεύγουν της προστασίας από τα εμβόλια αυξήθηκε και στις 2 ομάδες εμβολιασμένων από τον Ιούλιο μέχρι το Νοέμβριο του 2021, και κυρίως για όσους είχαν λάβει το BNT162b2. Το Νοέμβριο 2021 καταγράφηκαν 2.8 και 1.6 λοιμώξεις COVID-19 ανά 1000 άτομα ανά ημέρα που είχαν εμβολιαστεί με το BNT162b2 και το mRNA-1273, αντίστοιχα.
Κατά τη σύγκριση των δύο εμβολίων, όσοι είχαν λάβει το mRNA-1273 είχαν σημαντικά υποδεέστερο κίνδυνο για COVID-19 κατά 15% συγκριτικά με το BNT162b2. Το ποσοστό θανάτων στις 60 ημέρες από τη διάγνωση της COVID-19 ήταν 1.14% (35/3078) για το mRNA-1273 και 1.10% (207/18737) για το BNT162b2. Στην ανάλυση μετά την αντιστοίχιση των ασθενών, οι εμβολιασμένοι με το mRNA-1273 είχαν 20% μικρότερο κίνδυνο νοσηλείας τις πρώτες 60 ημέρες από τη διάγνωση της COVID-19 συγκριτικά με όσους είχαν εμβολιαστεί με το BNT162b2.
Σημαντικό αποτελέσματα αποτελεί το γεγονός ότι δεν καταγράφηκε καμία διαφορά ως προς τον αριθμό των θανάτων μεταξύ όσων είχαν COVID-19 και είχαν εμβολιαστεί με το mRNA-1273 και όσων είχαν εμβολιαστεί με το BNT162b2. Βέβαια, χρειάζεται προσοχή η γενίκευση των αποτελεσμάτων της μελέτης καθώς πρόκειται για μια αναδρομική μελέτη και η επίδραση συγχυτικών παραγόντων δεν μπορεί να έχει εξαλειφθεί πλήρως.
