Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο άγνωστων ειδών δεινοσαύρων που ζούσαν στο βρετανικό νησί.
Η Νήσος Ουάιτ στη νοτιοδυτική πλευρά της Αγγλίας είναι το μεγαλύτερο νησί της χώρας και αποτελεί μόνιμο πεδίο παλαιοντολογικών ερευνών αφού ανακαλύπτονται συνεχώς ευρήματα παρουσίας δεινοσαύρων εκεί. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον μελέτησε 50 απολιθώματα που έχουν εντοπιστεί τα τελευταία 30 χρόνια σε ένα γεωλογικό σχηματισμό στο Ουάιτ που ονομάζεται Wessex Formation.
Εκεί έχουν ανακαλυφθεί και συνεχίζουν να ανακαλύπτονται απολιθώματα δεινοσαύρων. Τα 50 απολιθώματα που μελέτησαν οι ερευνητές δεν είχαν ταυτοποιηθεί μέχρι σήμερα. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Scientific Reports» οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα απολιθώματα ανήκουν σε δύο άγνωστα μέχρι σήμερα είδη μεγάλων σαρκοφάγων δεινόσαυρων που ζούσαν στην περιοχή πριν από 125 εκατ. έτη.
Οι δυο δεινόσαυροι είχαν μήκος περίπου δέκα μέτρων και διέθεταν κρανία που μοιάζουν με αυτά των κροκόδειλων. Ο ένας από τους δύο ήταν σύμφωνα με τους ερευνητές πιο μοχθηρός από τον άλλο και του έδωσαν την ονομασία Ceratosuchops inferodios που σημαίνει «κροκοδειλόμορφος κολασμένος ερωδιός με κέρατα». Σύμφωνα με τους ερευνητές ο συγκεκριμένος δεινόσαυρος είχε πιθανότατα μια κυνηγετική συμπεριφορά παρόμοια με αυτή του ερωδιού αναζητώντας θηράματα τόσο σε παραθαλάσσια σημεία αλλά και στην στεριά.
Το δεύτερο είδος ονομάστηκε Riparovenator milnerae με το πρώτο συνθετικό να σημαίνει «κυνηγός της όχθης του ποταμού» ενώ το δεύτερο δόθηκε προς τιμήν της διακεκριμένης Βρετανίδας παλαιοντολόγου Άντζελα Μίλνερ που απεβίωσε πρόσφατα. Το κρανίο των δύο ειδών είχε μήκος ένα μέτρο ενώ υπήρχε σε αυτό και ένα μικρό κέρατο. Κατά πάσα πιθανότητα τα δύο είδη κυριαρχούσαν στην περιοχή στην οποία όλα τα ευρήματα που έχουν εντοπιστεί δείχνουν ότι οι δεινόσαυροι έκαναν την εμφάνιση τους εκεί πριν από περίπου 145 εκατ. έτη και είχαν έντονη παρουσία για περίπου 20 εκατ. έτη.
