Ούτε δύο μήνες δεν πέρασαν από το κλείσιμο των σχολείων εξαιτίας του κορωνοϊού, που τότε έγινε με το επιχείρημα ότι τα παιδιά, αν και δεν νοσούν, μπορούν εύκολα να μεταδώσουν τον ιό στους γύρω τους και ότι για τον ίδιο λόγο, δεν θα έπρεπε να επισκέπτονται ούτε τους παππούδες και τις γιαγιάδες…
Σήμερα, υπό το βάρος των οικονομικών συνεπειών της υγειονομικής κρίσης, που βυθίζει τη χώρα σε ύφεση, η Κυβέρνηση ανακαλεί τη λογική «ο άνθρωπος πριν την οικονομία» και μας επαναφέρει σε αυτό που η ίδια ονομάζει «νέα κανονικότητα», κάνοντας συστάσεις για τη λειτουργία των σχολείων υπό τις νέες συνθήκες, χωρίς όμως να έχει φροντίσει να υπάρχουν οι αναγκαίες προϋποθέσεις για να τηρηθούν αποτελεσματικά τα μέτρα προστασίας. Μάλιστα, ανασκευάζει τις προηγούμενες διαπιστώσεις περί της επικινδυνότητας της λειτουργίας των σχολείων, χωρίς να έχουν αλλάξει τα επιστημονικά δεδομένα, και χωρίς να υπάρχουν επαρκή μέτρα πρόληψης, ή μέσα προστασίας από τον ιό (αξιόπιστα τεστ για όλους, εμβόλιο, θεραπεία).
Δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες προσλήψεις, ώστε να είναι εφικτός ο συχνός καθαρισμός των σχολείων, ενώ δεν επαρκεί η κινητικότητα μεταξύ εργαζομένων σε άλλες υπηρεσίες, δεν έχουν χορηγηθεί γάντια και μάσκες για την προστασία μαθητών και εκπαιδευτικών, δεν υπάρχουν υποδομές για καθημερινή θερμομέτρηση σε κάθε σχολείο της πόλης, δεν υπάρχει πρόβλεψη για επανατροφοδότηση των σχολείων με αντισηπτικά όταν εξαντληθούν τα υπάρχοντα, δεν έχουν ακόμη υλοποιηθεί οι εξαγγελίες για έκτακτη χρηματοδότηση των Δήμων για την αντιμετώπιση της κατάστασης, οι σχολικές υποδομές δεν επιτρέπουν την τήρηση του μέτρου της αναγκαίας κοινωνικής αποστασιοποίησης, με αποτέλεσμα να γίνεται λόγος για «εκ περιτροπής» διδασκαλία 15 μαθητών τη φορά, όπου πρακτικά, οι μαθητές θα πηγαίνουν σχολείο μέρα παρά μέρα.
Υπό το φως των διαπιστώσεων αυτών, είναι αμφισβητούμενη η αναγκαιότητα της επιστροφής στα σχολεία, αφού οι μεν μαθητές της Γ’ Λυκείου, μια ανάσα προ των Πανελληνίων, ήδη έχουν μελετήσει την εξεταστέα ύλη, οι δε λοιποί μαθητές, ολίγο θα ωφεληθούν από το άνοιγμα των σχολείων, αφού ούτε χρόνος απομένει για την κάλυψη και εμπέδωση της διδακτέας ύλης, ούτε όλοι οι μαθητές μπορούν να ωφελούνται παράλληλα από τη δια ζώσης διδασκαλία.
Το άνοιγμα των σχολείων δεν εξυπηρετεί τους μαθητές, ούτε- ασφαλώς, υπό αυτές τις ελλιπείς συνθήκες- την ασφάλεια στην δημόσια υγεία. Εξυπηρετεί μόνο συγκεκριμένα συμφέροντα στην στρεβλωμένη οικονομία, δεν επιτρέπει στους γονείς να δικαιολογούν γονική άδεια και διευκολύνει την ταμειακή σταθερότητα των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων.
Εξυπηρετεί όμως και την προσπάθεια εισαγωγής (με την αφορμή του κορωνοϊού), νέων «συστημάτων» εκπαίδευσης με εγκατάσταση καμερών στις τάξεις. Ένα μέτρο που ψηφίστηκε ως τροπολογία χωρίς ακόμη να έχει γνωστοποιηθεί αν υπάρχει η άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και που αντιβαίνει στην προστασία της ιδιωτικότητας, όπως αυτή προβλέπεται από το Σύνταγμα, τους νόμους και το δίκαιο της ΕΕ. Αντιβαίνει όμως, και στην οικειότητα και την εμπιστευτικότητα που πρέπει να υπάρχει στην εκπαιδευτική διαδικασία όσο αφορά στην προστασία των παιδιών, ιδίως εκείνων με αναπηρίες.
Δυστυχώς, καλλιεργεί στα παιδιά την εντύπωση ότι η παρακολούθησή τους για οποιονδήποτε λόγο είναι ένα θεμιτό μέτρο που μπορεί να εισάγει η Πολιτεία σε κάθε έκφανση της ζωής τους, διαμορφώνοντας έτσι υποταγμένους και παρακολουθούμενους πολίτες για την υπόλοιπη ζωή τους.
Μαίρη Διακολιού
Επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης «ΜΑΡΟΥΣΙ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΦΩΝΗ»
Δημοτική Σύμβουλος
