Του Παναγιώτη Στρατινάκη – Διευθυντή και εκπροσώπου Βορείου Ελλάδας του Κ.ΕΛ.ΑΝ
Η κακή οικονομική πολιτική που εφαρμόζει επί δεκαετίες η Ε.Ε έχει φέρει στο χείλος του γκρεμού αρκετές χώρες . Η προσαρμογή στις επιταγές της γερμανικής οικονομίας έχει καταστρέψει μία σειρά από χώρες συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδος . Η αθρόα εισαγωγή προϊόντων αγροτικών και άλλων για παράδειγμα από Κίνα και Τουρκία, η οποία συνεχίζεται (ειδικό καθεστώς Τουρκίας) ,έχει φέρει τεράστιο παραγωγικό έλλειμα στην Ε.Ε που δημιουργεί εκτός από την οικονομική μιζέρια ,τεράστια ανεργία .
Η καταστροφή ολόκληρων κλάδων ,όπως παραδείγματος χάριν του κλωστοϋφαντουργικού, για χάριν προϊόντων κακής ποιότητας που προέρχονται από την Κίνα και άλλες χώρες χαμηλού κόστους . Στην Ελλάδα μόνο στοίχισε περίπου 300 χιλιάδες θέσεις εργασίας και βύθισε αρκετές περιοχές της Ελλάδας που ζούσαν από την κλωστοϋφαντουργία σε μιζέρια.
Αυτό είναι ένα από τα παραδείγματα της τραγικότητας της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε. Η άλλοτε εύρωστη βιομηχανία ζαχάρεως που απασχολούσε ένα μεγάλο αριθμό εργαζομένων και αγροτών πνίγηκε και καταλύθηκε καθώς εφαρμόστηκαν αμφιλεγόμενες τακτικές από τη Γερμανία η οποία εισήγαγε φτηνή ζάχαρη από χώρες της Μεσημβρινής Αφρικής (ΚΑΜΑ ) . Παρακάτω παρατίθεται αυθεντικό μέρος του κειμένου της συμφωνίας.
Η Κοινότητα για την Ανάπτυξη της Μεσημβρινής Αφρικής (ΚΑΜΑ) αποτελείται από τις εξής χώρες:
- Μποτσουάνα·
- Λεσότο·
- Μοζαμβίκη·
- Ναμίμπια·
- Νότια Αφρική· και
- Εσουατίνι.
Προσανατολισμός με γνώμονα την ανάπτυξη
- Η συμφωνία χαρακτηρίζεται ως μια «ασύμμετρη» συμφωνία. Η ΕΕ διασφαλίζει ότι η Μποτσουάνα, το Λεσότο, η Μοζαμβίκη, η Ναμίμπια και το Εσουατίνι θα έχουν χωρίς δασμούς και χωρίς ποσοστώσεις πρόσβαση στην αγορά της ΕΕ. Επίσης παρέχει στη Νότια Αφρική ενισχυμένη πρόσβαση στην αγορά πέραν της προηγούμενης συμφωνίας.
- Η συμφωνία δεν απαιτεί από τις χώρες της ΚΑΜΑ να παρέχουν πρόσβαση στην αγορά αντίστοιχη με αυτή που τους χορηγεί η ΕΕ. Η ΚΑΜΑ μπορεί να διατηρεί δασμούς σε ορισμένα προϊόντα για να τα προστατεύσει από τον διεθνή ανταγωνισμό.
- Οι χώρες της συμφωνίας οικονομικής εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ) μπορούν να αυξήσουν τους δασμούς επί των εισαγωγών, εάν οι εισαγωγές από την ΕΕ αυξηθούν τόσο πολύ ή τόσο γρήγορα ώστε να απειλούν να διαταραχθεί η εγχώρια παραγωγή.
- Η ΕΕ δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει επιδοτήσεις για εξαγωγές γεωργικών προϊόντων.
- Η συμφωνία προάγει την οικονομική διαφοροποίηση, μειώνοντας τους δασμούς εισαγωγών σε «ενδιάμεσα» προϊόντα, όπως σπόροι, λιπάσματα και μηχανήματα, με σκοπό να γίνουν τα προϊόντα αυτά περισσότερο προσβάσιμα στους Αφρικανούς επιχειρηματίες.
Τονίζω μία σημαντική λεπτομέρεια ότι ορισμένα εργοστάσια στην Αφρική , στις χώρες που αναφέρθηκε παραπάνω είναι Γερμανικών συμφερόντων. Πολλά από αυτά είναι στον τομέα της ζάχαρης . Για να το κάνουμε εύκολο προς όλους ,αυτό το γεγονός μπορεί να δείξει πώς υπονομεύθηκαν τα εργοστάσια ζαχάρεως στην Ελλάδα και η πολιτική ηγεσία δεν τα προστάτευσε. Οι Γερμανοί επιχειρηματίες εισήγαγαν φτηνή ζάχαρη και χωρίς ποσοστώσεις στην Ευρώπη .Αποτέλεσμα αυτού στραγγαλίστηκαν τα εργοστάσιά μας. Τα μεροκάματα στην Αφρική είναι ελάχιστα , οπότε και το κόστος παραγωγής της ζάχαρης και λοιπών προϊόντων είναι ανάλογα φτηνό. Οι ευθύνες της πολιτικής ηγεσίας των προηγούμενων είκοσι περίπου χρόνων είναι τεράστιες . Όταν στέλνεις στην Ε.Ε πολιτικό προσωπικό ακατάλληλο με τις παγκόσμιες εμπορικές και οικονομικές συνθήκες , το αποτέλεσμα είναι τραγικό για την πατρίδα που δημιουργεί στα χρόνια ένα απύθμενο βάθος ανεργίας και οικονομικού μαρασμού . Ας φανταστούμε λοιπόν αυτά που έπονται στο θέμα της ενέργειας καθώς το θρίλερ έχει μόλις ξεκινήσει.
Παναγιώτης Στρατινάκης
Οικονομολόγος
Μέλος του τομέα Οικονομικών του Κ.ΕΛ.ΑΝ
Διευθυντής-Εκπρόσωπος στη Βόρειο Ελλάδα του κινήματος
Ελεύθεροι Άνθρωποι του Γιώργου Τράγκα
