Η Ιταλία φημίζεται για αρκετά πράγματα, αλλά σίγουρα όχι για τους δεινόσαυρους της -τουλάχιστον έως τώρα, καθώς Ιταλοί επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν την πρώτη παλαιοντολογική τοποθεσία με πολλούς σκελετούς δεινοσαύρων ηλικίας περίπου 80 εκατομμυρίων ετών.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Μπολόνια και άλλων πανεπιστημίων, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Scientific Reports», ανέφεραν ότι πρόκειται για την τοποθεσία Βιλάτζιο ντελ Πεσκατόρε, ένα παλαιό λατομείο κοντά στην Τεργέστη, στη βορειοανατολική Ιταλία. Οι σκελετοί που βρέθηκαν εκεί (τουλάχιστον επτά, ίσως και 11), ανήκουν στο φυτοφάγο είδος Tethyshadros insularis, που έφθανε σε μήκος τα πέντε μέτρα, ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζει ένας που βαφτίστηκε «Μπρούνο» και είναι ο καλύτερα διατηρημένος.
Στη συγκεκριμένη τοποθεσία, εκτός από τους δεινόσαυρους, βρέθηκαν απολιθώματα ψαριών, κροκοδείλων, ιπτάμενων ερπετών και άλλων οργανισμών, που παρέχουν μια ανάγλυφη εικόνα για ένα αρχαίο οικοσύστημα που, σύμφωνα με τους Ιταλούς επιστήμονες, δεν υπάρχει όμοιο του στον κόσμο.
Τα πρώτα μεμονωμένα απολιθώματα στο Βιλάτζιο ντελ Πεσκατόρε είχαν ανακαλυφθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αλλά θεωρήθηκαν εξαίρεση του κανόνα. Στη διάρκεια της εποχής των δεινοσαύρων, πριν 230 έως 66 εκατομμύρια χρόνια, η περιοχή της αρχαίας Μεσογείου εκτιμάτο ότι θα ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή, με αμέτρητα μικρά νησιά απομακρυσμένα από κάθε ήπειρο, γι’ αυτό θεωρείτο ότι ήταν ακατάλληλη να φιλοξενήσει μεγάλα ζώα. Όμως αυτή η εικόνα μάλλον πρέπει πλέον να αναθεωρηθεί.
Αρχικά οι γεωλόγοι εκτίμησαν ότι το σημερινό Βιλάτζιο ντελ Πεσκατόρε αποτελούσε τμήμα ενός νησιού στο μέσον ενός πρωτο-μεσογειακού ωκεανού, της Τηθύος. Η ανακάλυψη αρχικά του σκελετού ενός «νάνου» δεινοσαύρου που ονομάστηκε «Αντόνιο», φάνηκε να επιβεβαιώνει τη θεωρία αυτή, καθώς σε ένα νησί -λόγω των εξελικτικών πιέσεων από την έλλειψη επαρκών πόρων- τα ζώα τείνουν να έχουν μικρό μέγεθος. Όμως ο «Μπρούνο» που βρέθηκε πιο πρόσφατα και είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος, δημιουργεί μια νέα εικόνα.
Νεότερα γεωλογικά δεδομένα συνηγορούν ότι πριν 80 εκατομμύρια χρόνια η σημερινή βορειοανατολική Ιταλία ήταν μια ξηρά απέναντι σε ένα μεγάλο ωκεανό και ήταν συνδεδεμένη με τη δυτική Ευρώπη και την Ασία. Συνεπώς δεν υπήρχαν μόνο πολλά μικρά νησιά στην αρχαία Μεσόγειο, άρα οι δεινόσαυροι μπορεί να είχαν φθάσει δια ξηράς στην περιοχή της Ιταλίας. Μετά τη σύγκριση με τον «Μπρούνο» και τα αλλά πρόσφατα απολιθώματα, ο παλαιότερος «Αντόνιο» εκτιμάται πλέον ότι δεν ήταν μικροσκοπικός δεινόσαυρος αλλά απλώς πολύ μικρός σε ηλικία. Η συλλογή των απολιθωμάτων φιλοξενείται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Τεργέστης, μετά από παραχώρηση του υπουργείου Πολιτισμού της Ιταλίας.
