Η φετινή παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος “γιορτάζεται” στην Αττική μέσα στους καπνούς της μεγάλης φωτιάς στα νότια προάστια (Γλυφάδα, Βούλα, Βάρη). Η εικόνα της πυρκαγιάς μέσα σε αστικό ιστό να καίει σπίτια και να απειλεί ανθρώπινες ζωές αποδεικνύει την κρισιμότητα κατανόησης της κλιματικής κρίσης και ανάλογης οργανώσης επί της ουσίας και όχι επικοινωνίας.
Ένα τέτοιο επικοινωνιακό σόου είδε η πόλη μας, το Μαρούσι και πριν λίγες μέρες στο κτήμα Συγγρού από το Ινστιτούτο Γεωπονικών Επιστημών που προτίμησε να διοργανώσει μία κομματική εκδήλωση με βραβεία μέσα στην αντιπυρική περίοδο με γαλάζιους υπουργούς και μοντέλα!
Παρά τις προσπάθειες και την ευαισθησία των «Φίλων του Δάσους Συγγρού», των εθελοντών και των κατοίκων των γύρω περιοχών το δασόκτημα φέτος κινδυνεύει περισσότερο από ποτέ λόγω εφησυχασμού, ελλείψεων και αδιαφορίας των αρμόδιων φορέων. Η ευθύνη είναι της διοίκησης του Δήμου Αμαρουσίου της Περιφέρειας Αττικής και του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης που εποπτεύει ως φορέα το ΙΓΕ. Αν συνεχίσουν έτσι, όλοι μαζί θα ψάχνουν τον Υπουργό Στυλιανίδη ο οποίος το πολύ, ο μη γενοιτο, να στείλει κάποιο sms εκκενώσης.
Ανάλογη είναι και η ανησυχία που μας διακατέχει σήμερα παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος για τον πράσινο χώρο του Αμαλίειου, το Άλσος Μιμηκοπούλου στον Παράδεισο Αμαρουσίου αλλά και τις γειτονιές της πόλης μας που είναι κατάφυτες όπως η Νέα Λέσβος, ο Άγιος Νικόλαος κ.α.
Περιβάλλον όμως δεν είναι μόνο η προστασία του δάσους και του πρασίνου. Η ορθή διαχείριση των στερεών αποβλήτων, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και οι ενεργειακές κοινότητες, η διαχείριση των υδάτινων πόρων είναι άγνωστες λέξεις για τη διοίκηση του δήμου Αμαρουσίου που προσχηματικά εντάσσεται σε κάποια προγράμματα και τοποθετεί χωρίς σχέδιο κάποιους κάδους για τα μάτια του κόσμου.
Τέλος, μνημείο περιβαλλοντικού χάους στην πόλη μας (και ως τέτοιο πρέπει να μνημονεύεται την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος όσο δεν αποκαθίσταται) είναι και το ρέμα Σαπφούς ιδιαίτερα ανάντη της Λεωφόρου Κηφισίας αλλά και κάτω από τη Λεωφόρο όπου το “αυθαίρετο Βωβού” παραμένει χτισμένο εδώ και χρόνια μέσα στο ρέμα. Εδώ και τρία χρόνια Δήμος και Περιφέρεια κοροϊδεύουν τους κατοίκους μολονότι βρήκαν ενταγμένο το έργο και με εξασφαλισμένους τους πόρους από την προηγούμενη διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής. Περιμένουν μάλλον την πρώτη πλημμύρα για να μας γεμίσουν και πάλι ψέματα. Όλες αυτές οι ανοιχτές περιβαλλοντικές πληγές θα γίνει και φέτος προσπάθεια να “επουλωθούν” μέσα από συμμετοχή εκλεγμένων σεεθελοντικές δράσεις, όμορφες φωτογραφίες και άριστα δελτία τύπου. Χρειάζεται ουσία και ειλικρινής προσπάθεια όλο το χρόνο και όχι μόνο μία μέρα.
Χρειάζεται σοβαρότητα ο κίνδυνος είναι εδώ και αυτό το καλοκαίρι.
