Η Νότιος Αμερική αποτελεί έναν από τους «παραδείσους» για τους παλαιοντολόγους αφού έχει διαπιστωθεί ότι εκεί ζούσε πολύ μεγάλος αριθμός διαφορετικών ειδών δεινοσαύρων και άγνωστα μέχρι σήμερα είδη ανακαλύπτονται συνεχώς σε διάφορες περιοχές. Η Παταγονία ήταν τόπος έλξης πολλών ειδών δεινοσαύρων και ένα ακόμη άγνωστο είδος με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εντοπίστηκε εκεί.
Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει τον Stegouros elengassen. Πρόκειται για ένα δεινόσαυρο της οικογένειας των Στεγόσαυρων που αποτελούνταν από φυτοφάγους δεινόσαυρους με ισχυρή αμυντική θωράκιση όπως μεγάλες κεράτινες πλάκες σε όλη την έκταση του σώματος τους.
Ο Stegouros elengassen ζούσε πριν από περίπου 72-75 εκατ. έτη στην περιοχή Magallanes, την νοτιότερη περιοχή της Παταγονίας στη Χιλή. Ήταν ένας μικρού μεγέθους δεινόσαυρος με μήκος 2,5 μέτρα και όπως φαίνεται για να αντισταθμίσει το μικρό του μέγεθος ανέπτυξε εκτός από την συνήθη για Στεγόσαυρο θωράκιση του σώματος του ένα ακόμη αμυντικό μηχανισμό. Η ουρά του είχε εξελιχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτελεί ένα όπλο και μάλιστα πολύ ισχυρό. Έχουν εντοπισθεί και άλλοι δεινόσαυροι που χρησιμοποιούσαν την ουρά τους ως όπλο και σε κάποιους η άκρη τους είχε αποκτήσει σχήμα που θυμίζει ρόπαλο για να είναι πιο αποτελεσματική η χρήση του.
Όμως η ουρά του S.elengassen ήταν «σχεδιασμένη» εξ ολοκλήρου για να αποτελεί όπλο και μάλιστα σύμφωνα με τους ειδικούς η ουρά του μοιάζει πολύ με το macuahuitl, το φοβερό ξύλινο σπαθί των Αζτέκων. Δεν ήταν ένα κλασικού τύπου σπαθί αλλά ένα ρόπαλο που παραπέμπει σε μπαστούνι του κρίκετ με αιχμηρές άκρες κοπής.
«Η ουρά είναι εξαιρετικά περίεργη. Ήταν κοντή για δεινόσαυρο αλλά ενσωμάτωνε δερματικά όστα (οστά που αναπτύσσονται μέσα στο δέρμα) δημιουργώντας μια μοναδική στο είδος της ουρά-όπλο» αναφέρει ο Σέρχιο Σότο Ακούνα, διδακτορικός φοιτητής του Πανεπιστημίου της Χιλής, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
