Με επιστημονική βούλα επιβεβαιώνεται αυτό που οι κάτοχοι των σκύλων διαπίστωναν συχνά, ότι δηλαδή τα κατοικίδια τους αναπτύσσουν συναισθήματα ζήλιας.
Οι κάτοχοι σκύλων διαπιστώνουν στην καθημερινότητα τους συμπεριφορές των κατοικίδιων τους τα οποία παραπέμπουν σε εκδήλωση συναισθημάτων ζήλιας. Η ζήλια των σκύλων έχει συνδεθεί κυρίως με την έλευση κάποιου νέου μέλους στην οικογένεια, ενός μωρού στο οποίο στρέφεται η προσοχή των κατόχων του καθώς και στην περίπτωση που ο κάτοχος του δείξει ενδιαφέρον σε κάποιο άλλο σκύλο.
Έχουν γίνει κατά καιρούς διάφορες έρευνες τα ευρήματα των οποίων έχουν υποδείξει την ανάπτυξη συμπεριφοράς ζήλιας από τους σκύλους. Όμως διάφοροι ειδικοί έχουν εκφράσει αντιρρήσεις υποστηρίζοντας ότι η ζήλια είναι ένα πολύπλοκο συναίσθημα που προϋποθέτει σύνθετη ανάλυση και σκέψη για τον εαυτό μας και τους άλλους διεργασίες που δεν είναι (θεωρητικά) δυνατόν να μπορούν να κάνουν οι σκύλοι.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Οκλαντ στην Νέα Ζηλανδία αποφάσισαν να λύσουν αυτή την διχογνωμία στην επιστημονική κοινότητα με πειράματα που σχεδίασαν για να δουν τι τελικά συμβαίνει.
Με άρθρο τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Psychological Sciences» οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα ευρήματα τους επιβεβαιώνεται ή ύπαρξη αισθημάτων ζήλιας στους σκύλους. Στα πειράματα που έγιναν οι σκύλοι αντέδρασαν στην θέα των κατόχων τους να ασχολούνται με κάποιο άλλο ζώο εκφράζοντας συναισθήματα ζήλιας.
Το πιο ενδιαφέρον όμως εύρημα ήταν ότι οι σκύλοι ανέπτυσσαν συναισθήματα ζήλιας ακόμη και όταν δεν έβλεπαν με τα μάτια τους τον κάτοχο τους να δείχνει ενδιαφέρον σε κάποιο σκύλο αλλά υπέθεταν ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει.
«Τα ευρήματα της μελέτης στηρίζουν την άποψη ότι οι σκύλοι αναπτύσσουν συναισθήματα ζήλιας. Για πρώτη φορά μάλιστα έχουμε αποδείξεις ότι αναπτύσσουν τέτοια συναισθήματα όχι με απευθείας παρατήρηση αλλά κάνοντας νοητική επεξεργασία και υποθέτοντας μια κατάσταση που τους προκαλεί τελικά ζήλια.
Είναι νωρίς ακόμη να υποστηρίξουμε ότι οι σκύλοι βιώνουν τα ίδια συναισθήματα ζήλιας με αυτά που βιώνει ο άνθρωπος αλλά είναι πλέον σαφές ότι αντιδρούν εκφράζοντας ζήλια ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν έχουν άμεση οπτική επαφή με ότι συμβαίνει» δηλώνει η Αμαλία Μπαστός, επικεφαλής της έρευνας
